Μούστος έτοιμος για μουσταλευριά
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η κατάλληλη εποχή είναι όταν ωριμάσουν και γίνουν κίτρινο ρόδινα {μιλάω για τα δικά μας σταφύλια τους ροδίτες, πού είναι κρασοστάφυλα, και στον Κάλαμο ωριμάζουν από 20 Σεπτέμβρη – 10 Οκτώβρη. ¨Όσο περισσότερο τα αφήσουμε στο κλήμα τόσο γλυκαίνει ο μούστος και περιέχει περισσοτέρων βαθμών αλκοόλ {οινόπνευμα}. Εφέτος π.χ.. τρυγήσαμε στις 12 Οκτώβρη, και ο μούστος ήταν περισσότερος γλυκύτατος και πολύ δυνατός, και κατά συνέπεια δεν χρειάστηκε να προσθέσουμε ζάχαρη για να ανεβούν οι βαθμοί του σε αλκοόλ και να τον κάνουμε γλυκύτερο.
Τον σουρώνουμε και ξεχωρίζουμε έτσι τα τσίπουρα και ότι άλλο σκουπίδι έχουν, κουκούτσια, στέμφυλα, κλπ.
Τον βάζουμε σε νταμιτζάνες και μπουκάλια γυάλινα ή πλαστικά, και ή τον κάνουμε κρασί {άλλο κεφάλαιο εξειδικευμένο, πού δεν μας αφορά τώρα, διότι θέλουμε να κάνουμε μόνο μουσταλευριά}. Και λίγο- λίγο- 5-5 λίτρα τον βράζουμε, να γλυκάνει κι άλλο και στο τέλος μόλις μείνει ο μισός , σβήνουμε την φωτιά. Λίγο πριν την σβήσουμε έχουμε βάλει σε ένα τουλουπάνινο σακουλάκι 2 μεγάλες κουταλιές στάχτη από ξυλοκάρβουνα {αλισίβα ή αλουσιά την λένε στα χωριά}, και το βουτάμε {το σακουλάκι με την αλισίβα} μέσα στον μούστο πού βράζει για να κοπεί ο βρασμός του μούστου και να μην γίνει κρασί. Διότι με τον βρασμένο μούστο χωρίς την αλισίβα μπορεί να γίνει ένα ωραίο αφρώδες κρασί σαμπανιζέ, {ελληνική σαμπάνια}.
Αφού λοιπόν κοπεί ο βρασμός του μούστου με την στάχτη, τον αφήνουμε να κατακαθίσει, και τον σουρώνουμε πάλι και τον μετράμε πόσα ποτήρια είναι καθαρός για να κάνουμε την μουσταλευριά όπως παρακάτω περιγράφεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου